Jako kauczuk syntetyczny określa się wszystkie tworzywa przypominające kauczuk naturalny, a jednak wytwarzane na drodze syntezy chemicznej. Oprócz wyrobów gumowych wykorzystuje się je na przykład do produkcji elastycznych tkanin i wielu innych wyrobów produkowanych sztucznie dzięki nowoczesnym recepturom i technologiom. W poniższym tekście chcemy przybliżyć ogólną tematykę polimerów ze szczególnym naciskiem na charakterystykę kauczuku silikonowego.
Podział kauczuków syntetycznych
Obecnie produkuje się wiele rodzajów kauczuku. Poniżej krótko przedstawiliśmy najpopularniejsze jego rodzaje:
- Kauczuk silikonowy – cenny dla medycyny, ale wykorzystywany też w motoryzacji. Znajduje zastosowanie również w przemyśle elektronicznym.
- Kauczuki poliuretanowe – powstają z nich pianki elastyczne, popularnie zwane gąbkami. Wykorzystywane są m.in. w przemyśle meblarskim.
- Poliamidy – elastyczne tworzywa o wszechstronnym zastosowaniu.
- Poliester – również omnibus wśród polimerów, używany z powodzeniem w branży tekstylnej oraz jako składnik pianek w zastępstwie poliuretanu.
Charakterystyka surowca
Kauczuk silikonowy należy do grupy elastomerów syntetycznych. Sprężystość zawdzięcza atrybutowi odwracalnej deformacji. Oznacza to, że po zaprzestaniu działania siły zewnętrznej kauczuk powraca do poprzedniego kształtu wyjściowego, bez zmian strukturalnych. Osiągnięcia w tym zakresie kauczuk silikonowy posiada niebagatelne, gdyż niektóre gatunki gum można rozciągnąć zwiększając ich wymiary nawet dziesięciokrotnie. Omawiany rodzaj kauczuku zawdzięcza swoje niezwykłe umiejętności głównie wysokiej energii wiązań cząsteczkowych.
